|
พันธะไอออนิก
(ionic bonds)
พันธะไอออนิก
คือ พันธะที่เกิดขึ้นอันเนื่องมาจากแรงดึงดูดทางไฟฟ้าสถิตระหว่างไอออนบวก(cation)
และไอออนลบ(anion) อันเนื่องมาจากการถ่ายโอนอิเล็กตรอน
จากโลหะให้แก่อโลหะ โดยทั่วไปแล้วพันธะไอออนิกเป็นพันธะที่เกิดขึ้นระหว่างโลหะและอโลหะ
ทั้งนี้เนื่องจากว่าโลหะมีค่าพลังงานไอออไนเซชัน(ionization
energy)ต่ำ แต่อโลหะมีค่าสัมพรรคภาพอิเล็กตรอน(electron
affinity)สูง ดังนั้นโลหะจึงมีแนวโน้มที่จะให้อิเล็กตรอน
และอโลหะมีแนวโน้มที่จะรับอิเล็กตรอน |
เมื่อโลหะเสียอิเล็กตรอนก็จะกลายเป็นไอออนบวก
|
|
อโลหะเมื่อรับอิเล็กตรอนก็จะกลายเป็นไอออนลบ |
|
|
ประจุบวกและลบที่เกิดขึ้นก่อให้เกิดแรงดึงดูดทางไฟฟ้าซึ่งกันและกันเกิดเป็นพันธะไอออนิก
และเพื่อความเข้าใจมากขึ้นขออธิบายการเกิดพันธะไอออนิกระหว่าง
อะตอมของโซเดียม และ คลอไรด์ |
กระบวนการเกิดโมเลกุลของโซเดียมคลอไรด์
(NaCl) แสดงเป็นภาพเคลื่อนไหวได้ดังนี้
|
|
ทำไม อะตอมของโลหะและอโลหะถึงมีการถ่ายโอนอิเล็กตรอนระหว่างกันและกันเกิดเป็นโมเลกุลไอออนิก
?
คำตอบก็คือ
(ลากเมาส์เพื่อดูคำตอบครับ)
เพื่อให้เป็นไปตามกฎออกเตต
(octet rule) ของลิวอิสซึ่งกล่าวว่าอะตอมต่างๆนอกจากไฮโดรเจนมีแนวโน้มจะสร้างพันธะเพื่อให้มีเวเลนซ์อิเล็กตรอนครบแปด
ตัวอย่างเช่นโมเลกุล NaCl สามารถอธิบายได้ดังนี้
เดิม โซเดียม(Na) และคลอรีน(Cl) มีการจัดเรียงอิเล็กตรอน(configuration)
ดังนี้ |
จะเห็นว่าอิเล็กตรอนวงนอกสุดของทั้ง
Na+ (n=2)และ Cl- (n=3) มีอิเล็กตรอนเท่ากับแปด
ดังรูป |
|
สำหรับสารไอออนิกอื่นๆก็เช่นเดียวกัน
|
เมื่อสารไอออนิกมารวมกันจะเกิดเป็นสารประกอบโครงสร้างแลตทิซซึ่ง
ประกอบด้วยไอออนบวกและไอออนลบจำนวนมากมาย โดยไอออนบวกจะถูกล้อมรอบด้วยไอออนลบ
และไอออนลบจะถูกล้อมรอบด้วยไอออนบวกสารประกอบชนิดนี้เรียกว่า
สารประกอบไอออนิก ซึ่งแสดงได้ดังรูป
|
|
|
|