พืชกลุ่มที่มีเนื้อเยื่อลำเลียงเริ่มปรากฏในช่วงยุคซิลูเรียน
ไม่มีใบและรากที่แท้จริง ลำต้นหยั่งลงดินและส่วนที่โผล่เหนือดินขึ้นมาทำหน้าที่สังเคราะห์แสง
จากหลักฐานซากดึกดำบรรพ์ของพืช Cooksonia sp. ที่มีอายุประมาณ
400 ล้านปี คาดว่าพืชกลุ่มนี้น่าจะเป็นพืชที่มีเนื้อเยื่อลำเลียงกลุ่มแรกและเป็นบรรพบุรุษของพืชที่มีเนื้อเยื่อลำเลียงกลุ่มอื่นๆ

ซากดึกดำบรรพ์และภาพวาดของ Cooksonia sp.
พืชกลุ่มที่มีเนื้อเยื่อลำเลียงกลุ่มแรกๆ
มีวิวัฒนาการต่อมาโดยแยกออกเป็นพืชมีเนื้อเยื่อลำเลียงที่ไม่มีเมล็ดจำพวก
rhyniophyte และ zosterophyllophyte ในต้นยุคดีโวเนียน ซึ่งจากซากฟอสซิลของพืชกลุ่มนี้พบว่า
มีปากใบ (stoma) และมีการสร้างคิวติเคิล (cuticle) เพื่อป้องกันการสูญเสียน้ำ
มีเซลยื่นยาว (rhizoid) ที่ทำหน้าที่ดูดน้ำและสารอาหารของก้านชูสปอร์
(sporangium)

ภาพวาดแสดงลักษณะของพืชกลุ่ม
rhyniophyte (ซ้าย) และซากดึกดำบรรพ์ของ zosterophyllophyte
(ขวา) จะเห็นลักษณะการแตกกิ่งแบบคู่ของก้านชูสปอร์
|