เครื่องเร่งอนุภาคแวน เดอ แกรฟฟ์เป็นเครื่องเร่งอนุภาคกระแสต่ำที่นิยมใช้มากที่สุด
(กระแสเร่งอยู่ในช่วงไมโครแอมแปร์).สร้างขึ้นโดย โรเบิร์ต เจมิสัน แวน เดอ แกรฟฟ์
(Robert Jemison van de Graaff ) ในปีค.ศ.1931. สามารถเร่งอนุภาคได้พลังงานในช่วง
1-10 MeV.อนุภาคมีประจุที่ใช้เร่งคือ ไอออนบวก.เครื่องเร่งอนุภาคชนิดนี้มักถูกนำไปใช้ใน
งานวิเคราะห์ธาตุเป็นส่วนใหญ่.
|
|
โรเบิร์ต เจมิสัน แวน เดอ แกรฟฟ์
|
เครื่องเร่งอนุภาคแวน เดอ แกรฟฟ์ ต้นฉบับที่ Cavendish |
เครื่องเร่งอนุภาคแวน เดอ แกรฟฟ์ทำงานโดยอาศัยหลักการทางไฟฟ้าสถิต คือ การนำ
ประจุ Q ไปเก็บไว้ด้านบนซึ่งเป็นส่วนที่มีค่าความจุไฟฟ้า C ทำให้ได้ความต่างศักย์คร่อม V เร่ง
อนุภาคได้ดังสมการ
V=Q/C. ดังนี้ ประจุบวกถูกสร้างขึ้นที่แหล่งจ่ายความต่างศักย์ ซึ่งอยู่ที่
บริเวณฐานด้านล่าง. ประจุบวกนั้นจะเกาะอยู่ที่สายพานซึ่งเป็นฉนวน. เมื่อสายพานหมุน
ประจุบวกจะถูกส่งไปยังด้านบนที่มีโลหะทรงกลมหุ้มอยู่. หวีโลหะ(หวีเก็บประจุ)ที่ติดอยู่ทำ
หน้าที่ดึงประจุออกจากสายพานให้ไปเก็บสะสมอยู่ที่ผิวในของโลหะทรงกลม. และภายใน
โลหะทรงกลมก็มีแหล่งกำเหนิดอนุภาคประจุติดอยู่. อนุภาคจะถูกเร่งด้วยความต่างศักย์สูง
ลงมา
ตามท่อเร่งซึ่งสูบอากาศออกจนเหลือความดันประมาณ 10-6 ทอร์ .
|
เครื่องเร่งอนุภาคแวน เดอ แกรฟฟ์ |
|