ดังได้กล่าวมาแล้วว่าปัจจุบันยังไม่มีฮอร์โมนอินซูลินชนิดรับประทาน เพราะอินซูลินเป็นโปรตีนที่มีโมเลกุลใหญ่ เมื่อเข้าไปในกระเพาะอาหารจะถูกทำลายด้วยกรดเกลือที่อยู่ในกระเพาะให้แตกตัวไปก่อน ยารับประทานที่ใช้เป็นการลดน้ำตาลในกระแสเลือด โดยการทำให้มีการหลั่งอินซูลินจากตับอ่อนดีขึ้น ผู้ป่วยที่เป็นโรคเบาหวานในบางคน การผลิตอินซูลินทำงานไม่ได้ เนื่องจากตัวรับที่เยื้อหุ้มเซลล์มีจำนวนน้อย ยาทำให้ตัวรับสัญญาณที่เยื้อหุ้มเซลล์ของอวัยวะเป้าหมายดีขึ้น
อินซูลินชนิดฉีด อินซูลินชนิดฉีดในระยะแรกผลิตจากตับอ่อนของวัว หมู เนื่องจากอินซูลินของคนต่างจากอินซูลินของหมูเพียงกรดอะมิโนหน่วยเดียว อินซูลินของวัวต่างจากของคน 3 หน่วย แต่ก็ยังพบว่ามีอาการแพ้ เช่น เป็นผื่นทั่วร่างกาย หายใจขัด ชีพจรเต็นเร็ว ความดันโลหิตลดลง ในปัจจุบันอินซูลินส่วนใหญ่สังเคราะห์จากแบคทีเรีย ชื่อ อี โคไล (E.coli) ซึ่งทำให้มีการแพ้อินซูลินสังเคราะห์น้อยลงมากโดยใช้วิธีเทคโนโลยีของยีน
ซึ่งมีวิธีการดังนี้ การตัดยีนของอินซูลินออกจากดี เอน เอ ของคน มาต่อเข้ากับพลาสมิดของแบคทีเรีย อี โคไล แล้วเลี้ยงแบคทีเรียที่มียีนอินซูลินนี้ให้เพิ่มจำนวนมากขึ้น เพื่อผลิตอินซูลินเป็นปริมาณมาก แล้วจึงสกัดเอาฮอร์โมนอินซูลินออกมา และทำให้บริสุทธิ์โดยปราศจากตัวที่ทำให้แพ้และเป็นไข้ต่อคน
อินซูลินมีหลายชนิด ได้แก่
ชนิดออกฤทธิ์สั้น (ultra short acting insulin) ออกฤทธิ์เร็วมากภายใน 5 นาที และมีระยะการออกฤทธิ์สั้น ออกฤทธิ์สูงสุดภายใน 30 นาทีได้แก่อินซูลิน ไลส์โปร (insulin lispro) ซึ่งจะแตกตัวเป็นโมโนเมอร์ (monomer) และถูกดูดซึมอย่างรวดเร็ว
ชนิดออกฤทธิ์เร็ว (short acting insulin) ออกฤทธิ์เร็วและมีระยะการออกฤทธิ์สั้น ภายใน 30 นาที ออกฤทธิ์สูงสุดภายใน 5-7 ชั่วโมง ได้แก่ คริสตอล ซิงค์ (crystalline zinc (regular) insulin) เป็นอินซูลินชนิดเดียวที่ให้ทางหลอดเลือดดำได้โดยการหยดให้กับน้ำเกลือ นิยมให้แก่ผู้ป่วยที่ต้องได้รับการผ่าตัดและมีภาวะคีโตแอซิโดซิส (ketoacidosis)
ออกฤทธิ์ปานกลาง (intermediate acting insulin) ออกฤทธิ์เร็วปานกลางและมีระยะการออกฤทธิ์ปานกลาง ได้แก่ Lente insulin หรือ NPH insulin ให้ทางเข้าใต้ผิวหนังเท่านั้น
ชนิดออกฤทธิ์นาน (long acting insulin) ออกฤทธิ์ช้าและมีระยะการออกฤทธิ์นาน ออกฤทธิ์ได้นานถึง 24 ชั่วโมง
|