แรงแวนเดอร์วาลส์
มี 3 ชนิด คือ
1.
แรง dipole-dipole
2.
แรง dipole-induced dipole
3.
แรง London (dispersion)
1. แรง dipole-dipole
เป็นแรงที่เกิดจากการกระทำระหว่างโมเลกุลแบบมีขั้วซึ่งมี
ไดโพลแบบถาวร โดยทั่วไปแล้ว
แรงไดโพลขึ้นอยู่กับ การจัดเรียงตัวสัมพัทธ์ของโมเลกุลและตำแหน่งที่อยู่
ดังรูป
ลักษณะการจัดตัวของไดโพลคู่ซึ่งให้ผลออกมา
เป็นแรงดึงดูด
ลักษณะการจัดตัวของไดโพลคู่ซึ่งให้ผลออกมา
เป็นแรงผลัก
แรงไดโพลมีบทบาทสำคัญในการจัดเรียงตัวที่เป็นระเบียบของโมเลกุลในผลึก
สำหรับโมเลกุลในสถานะแก๊สและของเหลว โมเลกุลมีการจัดเรียงตัวอย่างไม่เป็นระเบียบ
เพราะมีการเคลื่อนไหวมากจึงเป็นผลให้แรงไดโพลมีทั้งแบบผลักและดึงดูด
ซึ่งทำให้แรงลัพธ์ออกมา เป็นแรงดึงดูดอย่างอ่อนๆ
2. แรง dipole-induced
dipole คือ แรงที่เกิดจากโมเลกุลที่มีขั้วเหนี่ยวนำให้โมเลกุล
หรืออะตอมตัวอื่นมีขั้วด้วย จากนั้นอะตอมหรือโมเลกุลดังกล่าวก็มีแรงกระทำต่อกันเกิดขึ้น
ซึ่งแรงนี้จะมากหรือน้อยขึ้นอยู่กับความสามารถในการเกิดมีขั้ว
(polarizability) ของโมเลกุลที่ถูกเหนี่ยวนำ โดยทั่วไปอะตอมหรือโมเลกุลที่มีขนาดใหญ่
จะมีความสามารถในการเกิดมีขั้วสูงกว่า
อะตอมหรือโมเลกุลที่มีขนาดเล็ก
การเกิด แรง
dipole-induced dipole เช่น HCl กับ Ar แสดงได้ดังรูป
|
