Untitled Document

1. โคดอนของ mRNA ในตำแหน่ง A ของไรโบโซมสร้างพันธะไฮโดรเจนกับ
แอนติโคดอนของโมเลกุล tRNA ที่เพิ่งเข้ามาใหม่ที่นำกรดอะมิโนมา แฟกเตอร์ที่ช่วย
ในการต่อสายชี้นำ tRNA ไปยังตำแหน่ง A ขั้นตอนนี้ต้องการพลังงานจากการสลายโมเลกุล
GTP

2. การสร้างพันธะเป็ปไทด์ โดยโมเลกุล rRNA บนหน่วยย่อยใหญ่ของไรโบโซม
ทำหน้าที่เป็นเอ็นไซม์เร่งการสร้างพันธะเป็ปไทด์เชื่อมสายโพลีเป็ปไทด์ขยายไปจากตำแหน่ง
P ต่อกรดอะมิโนที่เข้ามาถึงใหม่ในตำแหน่ง A ในขั้นตอนนี้สายโพลีเป็ปไทด์แยกออกจาก
tRNA ที่มันจับอยู่ และกรดอะมิโนที่ปลายคาร์บอกซิล (carboxyl end) ของมันสร้างพันธะ
จับกับกรดอะมิโนที่ tRNA นำมาที่ตำแหน่ง A

รูปที่ 3.27 แสดงขั้นต่อสาย

รูปที่ 3.28 แสดงการเข้าสู่ตำแหน่ง A ของ aminoacyl-tRNA EF-Tu

รูปที่ 3.29 แสดงปฏิกิริยาการสร้างพันธะเป็ปไทด์ของ
เอนไซม์เป็ปติดิลทรานสเฟอเรส (peptidyl transferase)


เป็นขั้นตอนต่อสายโพลีเป็ปไทด์ให้ยาวขึ้นเมื่อไรโบโซมเคลื่อนที่ผ่าน mRNA โดยมี แฟกเตอร์และเอ็นไซม์เป็ปติดิลทรานสเฟอเรส (peptidyl transferase) เชื่อมกรดอะมิโน โดยสร้างพันธะเป็ปไทด์ระหว่างหมู่คาร์บอกซิลของสายโพลีเป็ปไทด์ที่่ตำแหน่ง P กับหมู่ อะมิโนของกรดอะมิโนที่ตำแหน่ง A ทำให้เกิดสายโปรตีนยาวขึ้นเรื่อยๆ
ขั้นต่อสายเกิดขึ้นใน 3 ขั้นตอน
1. โคดอนของ mRNA ในตำแหน่ง A ของไรโบโซมสร้างพันธะไฮโดรเจนกับ แอนติโคดอนของโมเลกุล tRNA ที่เพิ่งเข้ามาใหม่ที่นำกรดอะมิโนมา แฟกเตอร์ที่ช่วย ในการต่อสายชี้นำ tRNA ไปยังตำแหน่ง A ขั้นตอนนี้ต้องการพลังงานจากการสลายโมเลกุล GTP
2. การสร้างพันธะเป็ปไทด์ โดยโมเลกุล rRNA บนหน่วยย่อยใหญ่ของไรโบโซม ทำหน้าที่เป็นเอ็นไซม์เร่งการสร้างพันธะเป็ปไทด์เชื่อมสายโพลีเป็ปไทด์ขยายไปจากตำแหน่ง P ต่อกรดอะมิโนที่เข้ามาถึงใหม่ในตำแหน่ง A ในขั้นตอนนี้สายโพลีเป็ปไทด์แยกออกจาก tRNA ที่มันจับอยู่ และกรดอะมิโนที่ปลายคาร์บอกซิล (carboxyl end) ของมันสร้างพันธะ จับกับกรดอะมิโนที่ tRNA นำมาที่ตำแหน่ง A
3. ไรโบโซมเคลื่อนที่ ทำให้ tRNA ในตำแหน่ง A กับสายโพลีเป็ปไทด์ที่มันจับอยู่ไปที่ ตำแหน่ง P ขณะที่ tRNA เคลื่อนย้ายที่ แอนติโคดอนของมันยังคงมีพันธะไฮโดรเจน กับโคดอนของ mRNA ที่เคลื่อนย้ายที่ไปกับมัน และนำโคดอนที่จะถูกแปลต่อไปมาที่ ตำแหน่ง A ขณะที่ tRNA อยู่ที่ตำแหน่ง P ถูกเคลื่อนที่ไปที่ตำแหน่ง E และออกจาก ไรโบโซมที่นั่น ขั้นตอนนี้ต้องการพลังงานจากการสลายโมเลกุล GTP

รูปที่ 3.27 แสดงขั้นต่อสาย
แฟกเตอร์ที่ช่วยในขั้นต่อสาย Tu (EF-Tu) ซึ่งเป็นโปรตีนที่จับอยู่กับ GTP ช่วยในขั้น ต่อสายโดยใส่อะมิโนเอซิล tRNA เข้าสู่ตำแหน่ง A

รูปที่ 3.28 แสดงการเข้าสู่ตำแหน่ง A ของ aminoacyl-tRNA EF-Tu
อะมิโนเอซิลทีอาร์เอ็นเออีเอฟทียู (aminoacyl-tRNA EF-Tu) นำนิวคลิโอไทด์กวานีน ซึ่งกิจกรรมของ EF-Tu นี้ ถูกควบคุมโดยสภาวะของนิวคลิโอไทด์กวานีนEF-Ts เป็นสื่อกลาง ในการเปลี่ยนรูปที่ใช้แล้วของ EF-Tu.GDP เป็น EF-Tu.GTP อันดับแรก EF-Ts ขับ GDP จาก EF-Tu สร้าง EF-Tu.EF-Ts จากนั้น EF-Ts ถูกเข้าแทนที่ด้วย GTP สร้างรูป EF-Tu. GTP ใหม่่่อีกครั้งที่สามารถจับอะมิโนเอซิลทีอาร์เอ็นเอ และ EF-Ts ที่ถูกปล่อยออกมา สามารถนำมาใช้ใหม่
มีสองขั้นตอนที่อะมิโนเอซิลทีอาร์เอ็นเอจะถูกใส่เข้าไปในตำแหน่ง A ขั้นแรก ปลายแอนติโคดอนจับตำแหน่ง A ของไรโบโซมหน่วยย่อยเล็ก จากนั้นการจำระหว่าง โคดอน-แอนติโคดอนส่งสัญญาณการเปลี่ยนแปลงรูปร่างของไรโบโซมซึ่งทำให้เกิด เสถียรภาพของการจับ tRNA และเป็นสาเหตุให้ EF-Tu สลาย GTP ของมัน ปลาย CCA ของ tRNA ขณะนี้ เคลื่อนไปสู่ตำแหน่ง A ของไรโบโซมหน่วยย่อยใหญ่ EF-Tu.GDP ถูกปล่อย

รูปที่ 3.29 แสดงปฏิกิริยาการสร้างพันธะเป็ปไทด์ของ เอนไซม์เป็ปติดิลทรานสเฟอเรส (peptidyl transferase)
ปฏิกิริยาของเอนไซม์เป็ปติดิลทรานสเฟอเรสเกิดบนไรโบโซมหน่วยย่อยใหญ่ซึ่งเริ่มขึ้น เมื่อ EF-Tu ปล่อยปลายอะมิโนของ tRNA จากนั้นปลายอะมิโนนี้หันไปในตำแหน่งติดกับ ปลายของเป็ปติดิลทีอาร์เอ็นเอ