![](../template/template/lesson3/3.3.gif)
ฮอร์โมนกลูคากอนเป็นฮอร์โมนที่ช่วยในการทำลายสารชีวโมเลกุล(catabolic
hormone) สลายกลูโคส กรดไขมันและโปรตีนทำให้เพิ่มระดับน้ำตาลในกระแสเลือด
มีผลการทำงานตรงกันข้ามกับฮอร์โมนอินซูลิน (insulin) เราสามารถศึกษารายละเอียดเกี่ยวกับฮอร์โมนกลูคากอนได้
ตามหัวข้อต่อไปนี้
![](../template/template/lesson3/if.gif)
กลูคากอนประกอบด้วยพอลิเปปไทด์(
polypeptide) สายเดียวมีกรดอะมิโน(amino acid) 29 หน่วย ผลิตมาจากแอลฟา
เซลล์ (α cell) ของไอเลตส์ออฟแลงเกอร์ฮานส์ (Islets of Langerhans)
ในตับอ่อน
![](../image/pancrease_alpha_cell.jpg)
กายวิภาคศาสตร์ของตับอ่อน(แอลฟาเซลล์)
![](../image/glucagon_structure.jpg)
สูตรโครงสร้างกลูคากอน
![](../template/template/lesson3/ir.gif)
ถ้าน้ำตาลในกระแสเลือดลดต่ำลง
ร่างกายมีการหลั่งฮอร์โมนหลายชนิด ให้ระดับน้ำตาลในกระแสเลือดเพิ่มมากขึ้น
กลูคากอนเป็นตัวหนึ่งที่ทำหน้าที่ สลายคาร์โบไฮเดรต ไขมัน และโปรตีนของเนื้อเยื่อออกมาเป็นกลูโคส
กรดไขมันและ กรดอะมิโนให้เพิ่มขึ้นในกระแสเลือด
![](../img/InsGluGlu(1).gif)
ระดับของฮอร์โมนอินซูลิน กลูคากอน
ภายหลังที่รับประทานอาหาร
ฤทธิ์ต่อเมแทบอลิซึมของคาร์โบไฮเดรต
กระตุ้นการสลายของไกลโคเจนที่เรียกว่าไกลโคจีโนไลซีส
( glycogenolysis) ในตับ เปลี่ยนไกลโคเจนเป็นกลูโคส และยับยั้งการเปลี่ยนกลูโคสที่ตับเป็นไกลโคเจนลดน้อยลง
![](../pictures/clip_image004_0009.gif) ![](../pictures/clip_image004_0010.gif) ![](../image/insulin_glucagon_water_level.jpg)
การทำงานเพื่อรักษาสมดุลของระดับน้ำตาลในเลือดของฮอร์โมนอินซูลินและกลูคากอน
ฤทธิ์ต่อเมแทบอลิซึมของโปรตีน
กระตุ้นการสลายโปรตีน (proteolysis)
เปลี่ยนกรดอะมิโนให้เป็นกลูโคส โดยกระตุ้นการนำส่ง กรดอะมิโน มาใช้ที่ตับใน
ขบวนการสร้างกลูโคส (gluconeogenesis)
ฤทธิ์ต่อเมแทบอลิซึมของไขมัน
กระตุ้นการสลายไขมัน
(lipolysis) ในตับและที่เนื้อเยื่อไขมัน ส่งเสริมการทำงานของเอนไซม์ไลเปส(
lipase) ทำให้ได้กรดไขมันอิสระออกมา และกระตุ้นการนำส่ง กรดไขมันเข้าสู่ตับและกล้ามเนื้อและยังช่วยการเผาผลาญกรดไขมัน
![](../template/template/lesson3/ga.gif)
กลูคากอนออกฤทธิ์โดยจับกับตัวรับสัญญาณที่เยื่อเซลล์มีผลกระตุ้นระบบอะดินิลไซเคลสโดยผ่าน
จี โปรตีน (คลิก) ตัวสื่อสัญญาณตัวที่
2 ที่สร้างขึ้นคือ cAMP ซึ่งจะกระตุ้นสารเร่งปฏิกิริยาต่างๆ ทำให้เกิดการสลายไกลโคเจนได้เป็นกลูโคส
![](../template/template/lesson3/il.gif)
การควบคุมการหลั่งกลูคากอน
การหลั่งกลูคากอนถูกควบคุมโดยตรงด้วยระดับน้ำตาลในกระแสเลือด
เมื่อระดับน้ำตาลต่ำกว่าปกติ จะกระตุ้นแอลฟา เซลล์ให้หลั่งกลูคากอนจนระดับน้ำตาลสูงเท่าปกติ
การกระตุ้นแอลฟาเซลล์จึงหยุดลง
กลูคากอนจะหลั่งเพิ่มขึ้นเมื่อมีการกระตุ้นประสาทซิมพาเทติกที่มายังไอเลตส์ออฟแลงเกอร์ฮานส์
ความเครียดจะกระตุ้นการหลั่งกลูคากอนเพิ่มขึ้น นอกจากนี้การหลั่งกลูคากอนถูกยับยั้งโดยโซมาโทสแททิน
อินซูลินกดการหลั่งกลูคากอน
จึงมักพบกลูคากอนเพิ่มสูงในผู้ป่วยที่ขาดอินซูลิน ทำให้อาการของเบาหวานรุนแรงมากขึ้น
![](../template/template/lesson3/gab.gif)
ถ้าระบบควบคุมการหลั่งกลูคากอนผิดปกติไป
เซลล์แอลฟาจะหลั่งกลูคากอนตลอดเวลา การมีฮอร์โมนมากกว่าปกติ จะเร่งการสลายกลูโคสภายในตับ
เร่งให้ตับปล่อยกลูโคส ออกสู่เลือดมากขึ้น ทำให้ระดับน้ำตาลในเลือดเพิ่มขึ้น
ไม่พบโรคที่เกิดจากการขาดกลูคากอน
แต่การหลั่งกลูคากอนลดลง จะทำให้ระดับน้ำตาลในเลือด ต่ำได้
|