ควาร์กมีเสน่ห์ :
       ในปี ค.ศ. 1964 เกลล์มันน์ และชไวก์ได้อุปโลกขึ้นมาว่าควาร์กมีอยู่ 3 ชนิดนั่นคือ ควาร์กขึ้น
(up quark) ควาร์กลง (down quark) และควาร์กประหลาด (strange quark) เท่านั้นเมื่อถึงปี ค.ศ.
1974หลังจากที่มีการสร้างแบบจำลองที่ใช้สำหรับอธิบายความสัมพันธ์ของแรงและอนุภาคมูล-
ฐานซึ่งเรียกว่า "แบบจำลองมาตรฐาน"ได้มีการค้นพบอนุภาคใหม่ซึ่งเชื่อว่ามีอนุภาคควาร์กชนิด
ใหม่อยู่ภายในโดยนักฟิสิกส์ 2 คนชื่อ แซมเมียล ติง (Samuel Ting) และ เบอร์ตัน ริคเตอร์ (Burton Richter) อนุภาคใหม่นี้ชื่อว่า เจ/ไซ (J/ψ) ส่วนควาร์กที่อยู่ภายในมีชื่อว่าควาร์กมีเสน่ห์ (charm quark) ซึ่งมีประจุไฟฟ้าเท่ากับ +2/3 จากการค้นพบควาร์กมีเสน่ห์นี้ทำให้เขาทั้งสองคนนี้ได้รับรางวัลโนเบลในปี ค.ศ. 1976     สัญลักษณ์ของควาร์กมีเสน่ห์คือใบของต้นแชม ร็อค (sham rock) ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของประเทศไอแลนด์ ปกติใบไม้ของต้นไม้นี้จะมี 3 แฉก แต่ถ้าใบใดมี 4 แฉก จะเป็นสิ่งที่แปลกตาและเท่ห์มาก ๆ หากใครได้เป็นเจ้าของ                 

ควาร์กบั้นท้าย :

       หลังจากที่มีการค้นพบควาร์กมีเสน่ห์ มีคำถามเกิดขึ้นว่าจะมีควาร์กชนิดอื่นอีกหรือเปล่า ไม่นานนักคำตอบนี้ก็ได้รับการตอบจาก ลีออน เลเดอร์แมน (Leon Lederman) และคณะได้ค้นพบควาร์กตัวที่ 5 ซึ่งถูกเรียกว่า "ควาร์กบั้นท้าย(bottom quark)" ซึ่งประจุไฟฟ้าของควาร์กบั้นท้ายนี้เท่ากับ -1/3 และสำหรับสัญลักษณ์ของควาร์กบั้นท้ายก็คือ "ก้นนั่นเอง" ในภาพด้านบนสุดจะสังเกตได้ว่าควาร์กบั้นท้ายมีก้นใหญ่มากกว่าเพื่อนจากการค้นพบควาร์กของเลเดอร์แมนจึงทำให้เขาได้รับรางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์ในปี ค.ศ. 1988

            อย่างไรก็ตาม นักฟิสิกส์คาดว่าน่าจะมีควาร์กอีกหนึ่งตัวที่เป็นคู่กับควาร์กบั้นท้ายและจะ
ต้องมีประจุไฟฟ้าเท่ากับ +2/3