นวนิยาย “อุ้ยเสี่ยวป้อ” เป็นนิยายเรื่องสุดท้ายของ กิมย้ง เป็นเรื่องราวตัวละครสมัยราชวงศ์ชิงที่สะท้อนการเมืองในจีนแผ่นดินใหญ่หลังปฏิวัติวัฒนธรรม โดยมีเรื่องย่ออยู่ว่า

“อุ้ยเสี่ยวป้อเป็นสามัญชน เกิดที่เมืองหยางโจว วันหนึ่งมีเหตุการณ์ที่ทำให้อุ้ยเสี่ยวป้อต้องสวมรอยเป็นขันทีชื่อ เสี่ยวกุ้ยจื่อ และใช้ชีวิตอยู่ในวังหลวง จนอยู่มาวันหนึ่งเขาได้พบชายหนุ่มซึ่งเรียกตัวว่าเสี่ยวเสียนจื่อกำลังฝึกวรยุทธอยู่ ที่แท้ชายหนุ่มที่ว่านี้คือฮ่องเต้ ต่อมาพวกเขาก็ได้เป็นเพื่อนกัน ฮ่องเต้มีรับสั่งให้อุ้ยเสี่ยวป้อไปกำจัดอ้าวไป้ซึ่งเป็นขุนนางชั่ว อุ้ยเสี่ยวป้อใช้ปฏิภาณไหวพริบสังหารอ้าวไป้จนสำเร็จ ทำให้อุ้ยเสี่ยวป้อกลายเป็นคนโปรดของฮ่องเต้ และในเวลาเดียวกันกับเหตุการณ์นี้ อุ้ยเสี่ยวป้อก็ได้กลายเป็นที่หมายปองของพี่น้องพรรคฟ้าดินที่ต่อต้านราชวงศ์ชิง เพื่อหวังกอบกู้
ราชวงศ์หมิง อุ้ยเสี่ยวป้อได้รับคำสั่งจากพรรคฟ้าดินให้เดินทางกลับวังหลวงเพื่อเป็นสายให้พวกเขา

หลังจากนั้นก็ได้มีเรื่องต่างๆเกิดขึ้นมากมาย อาทิ ไทเฮาสมคบคิดกับพรรคมังกรเทพ แต่ต่อมาอุ้ยเสี่ยวป้อก็ได้ใช้อุบายจนเป็นที่ไว้วางใจของหงอันทงหัวหน้าพรรคมังกรเทพจนได้รับการแต่งตั้งให้เป็นทูตมังกรขาว ต่อมาอ๋องอู๋ซันกุ้ยตั้งตัวเป็นใหญ่ที่ยูนาน ฮ่องเต้จึงทรงยกองค์หญิงเจี้ยนหนิงให้แต่งงานกับอู๋อิงไท่บุตรชายของอู๋ซันกุ้ย โดยฮ่องเต้จึงทรงมีรับสั่งให้อุ้ยเสี่ยวป้อพาไป แต่การเดินทางรอนแรมเป็นเวลานานจึงทำให้ทั้งสองสนิทสนมกันมากขึ้นจนรักกันในที่สุด และก็ได้มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกัน ทำให้อุ้ยเสี่ยวป้อต้องกลายเป็นราชบุตรเขยแทน ต่อมา อุ้ยเสี่ยวป้อได้รับพระบัญชาให้นำทัพปราบอู๋ซันกุ้ยที่สมคบคิดการใหญ่กับพรรคมังกรเทพ แต่เกิดเข้าตาจน จึงต้องเดินทางขึ้นเหนือจนถึงเขาลู่ติ่งซัน และพลัดหลงเข้าไปในค่ายทหารของรัสเซีย จนไปพบเข้ากับองค์หญิงโซเฟียแห่งรัสเซียและได้ช่วยชีวิตองค์หญิงโซเฟียไว้ องค์หญิงโซเฟียจึงทรงแต่งตั้งอุ้ยเสี่ยวป้อเป็นขุนนางใหญ่ และยังทำให้ราชวงศ์ชิงและรัสเซียทำสัญญาหย่าศึกกัน ฮ่องเต้จึงทรงสถาปนาอุ้ยเสี่ยวป้อเป็นอ๋อง

อุ้ยเสี่ยวป้อกลับบ้านเกิดในฐานะขุนนางใหญ่ และไปหาแม่ที่ลี่ชุนย่วน นึกไม่ถึงว่าเมื่อถึงลี่ชุนย่วน อุ้ยเสี่ยวป้อกลับต้องตกอยู่ในวงล้อม เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้อุ้ยเสี่ยวป้อได้หญิงงามถึง 6 คนมาเป็นเมีย ต่อมาพรรคฟ้าดินได้ลอบเข้าวังหลวงเพื่อปลงพระชนม์ฮ่องเต้ อุ้ยเสี่ยวป้อไม่สามารถนิ่งดูดายได้จึงวางแผนช่วยฮ่องเต้ จนสำเร็จ อุ้ยเสี่ยวป้อก็ยังได้ช่วยพี่น้องพรรคฟ้าดินเหล่านั้นเอาไว้ จากนั้นอุ้ยเสี่ยวป้อก็หลบหนีไปจากเมืองหลวง โดยได้พาองค์หญิงเจี้ยนหนิงและบรรดาฮูหยินรวม 7 คนหลบหนีไปตั้งหลักปักฐานอยู่ที่เกาะทงชือ

รัสเซียได้ขยายอำนาจคิดยึดครองรุกดินแดนตะวันออก ฮ่องเต้ทรงสั่งอุ้ยเสี่ยวป้อให้นำกองทัพรับมือโซเวียตจนได้รับชัยชนะ และฮ่องเต้ทรงมีพระบัญชาให้อุ้ยเสี่ยวป้อกวาดล้างพรรคฟ้าดิน แต่พี่น้องพรรคฟ้าดินกลับต้องการให้อุ้ยเสี่ยวป้อเป็นหัวหน้าพรรคฟ้าดินเพื่อสืบสานเจตนารมณ์ เมื่อเป็นเช่นนี้อุ้ยเสี่ยวป้อจึงหลบหนี โดยพาเมียทั้ง 7 เดินทางไปรับแม่หลบหนีไปด้วยกัน หลังจากนั้นไม่มีใครพบพวกเขาอีกเลย”

ข้อคิดที่ได้จากนิยายเรื่องนี้คือ อุ้ยเสี่ยวป้อนั้นรักมิตรสหาย ไม่ทรยศเพื่อน แม้ฮ่องเต้กับพรรคฟ้าดินจะสู้กันให้ตายไปข้างแต่อุ้ยเสี่ยวป้อขออยู่ตรงกลาง คอยเลี่ยงจุดปะทะให้ ฮ่องเต้โดนทำร้ายอุ้ยเสี่ยวป้อยังเอาตัวมาบังไว้ อุ้ยเสี่ยวป้อโดนสหายฟ้าดินด่าว่าขายชาติ ทั้งถมน้ำลาย ก็ยังช่วยพี่น้องเพื่อนฝูงให้รอดจากการประหาร ทั้งที่เสี่ยงโดนฮ่องเต้ตัดคอแทน แต่บุคคลภายนอกซึ่งเป็นบุคคลที่สาม มักจะมองอุ้ยเสี่ยวป้อ ว่าเป็นพวกนกสองหัว ปลื้นปล้อน เจ้าชู้ โกหกตลบแตลง ไว้ใจไม่ได้

หากใครที่เคยอ่านเวอร์ชั่นนวนิยาย กิมย้งซึ่งเป็นผู้แต่งนั้นได้เขียนไว้ตอนท้ายนิยาย ข้อความตอนหนึ่งได้ฝากเตือนสติถึงนักอ่านที่เป็นผู้เยาว์ไว้ดังนี้ "อุ้ยเสี่ยวป้อถือคุณธรรมนำมิตร นับเป็นความประพฤติที่ดี ส่วนการกระทำอย่างอื่นอย่าได้ลอกเลียนปฏิบัติตาม" สามารถดาวน์โหลดนวนิยาย อุ้ยเสี่ยวป้อ ของกิมย้ง ฉบับภาษาไทย แปลโดย น.นพรัตน์ ได้ที่ https://drive.google.com/file/d/0B2VcYN_kpY1AQ2h4WTI0TDVtQ2s/view

เรื่องโดย พิชามญชุ์ กาหลง สถาบันนวัตกรรมการเรียนรู้