ฮอร์โมนมีทั้งสามารถเคลื่อนที่ไปในกระแสเลือดได้ด้วยตัวเอง และต้องอาศัยตัวขนส่งพาไป โดยแบ่งได้ดังนี้

ฮอร์โมนที่ละลายในน้ำได้ (hydrophilic) ได้แก่ เปปไทด์ฮอร์โมน และเอมีนฮอร์โมน สามารถไหลเวียน ไปในกระแสเลือด ซึ่งมีส่วนประกอบเป็นน้ำได้โดยไม่ต้องจับกับโมเลกุลอื่น

ฮอร์โมนที่ไม่ละลายในน้ำ (hydrophobic ) ได้แก่ สเตรอยด์ฮอร์โมนและไทรอยด์ฮอร์โมน เมื่ออยู่ในกระแสเลือด ต้องจับกับโปรตีน เพื่อเป็นตัวพาฮอร์โมน ไหลเวียนไปในกระแสเลือด (blood plasma) โปรตีนประเภทนี้ เรียกว่าโปรตีนขนส่ง (transport protein) หรือตัวพา (carrier)      เช่น อัลบูมิน (albumin) หรือโกลบูลิน (globulin)  ฮอร์โมนที่จับกับโปรตีนเรียกว่า ฮอร์โมนที่ถูกจับไว้(bound hormone) เป็นฮอร์โมนที่ยังทำงานไม่ได้  ซึ่งฮอร์โมนที่จะเข้าเซลล์หรือ จับกับตัวรับสัญญาณบนเยื่อเซลล์ได้ ก็ต่อเมื่อเป็นฮอร์โมนที่หลุดและเป็นอิสระจากโปรตีน หรือที่เรียกว่าฮอร์โมนอิสระ (free hormone) ฮอร์โมนที่อยู่ในรูปอิสระในกระแสเลือดมีความเข้มข้นต่ำ ประมาณร้อยละ 0.03 – 10 ของฮอร์โมนทั้งหมดเท่านั้น