อนุภาคมิวออนนิวตริโน ( muon neutrino: )

      การค้นพบมิวออนนิวตริโน เป็นผลพวงมาจากการศึกษาแรงนิวเคลียร์อย่างอ่อน( weak nuclear force) และความเป็นไปได้ ของการพบนิวตริโนคู่ของมิวออน   แต่ก็มีปัญหาที่แก้ไม่ตกอยู่ว่า    การจะศึกษาแรงนิวเคลียร์อย่างอ่อนนั้นต้องอาศัยอนุภาคพลังงานสูง ๆ แต่พลังงานสูงจะก่อให้
เกิดแรงนิวเคลียร์อย่างเข้ม  (strong nuclear force) และแรงแม่เหล็กไฟฟ้า (electromagnetic force)  ที่มีอำนาจเหนือกว่าแรงนิวเคลียร์อย่างอ่อนด้วย  จึงเป็นการยากมากที่จะตรวจสอบแรงนิวเคลียร์อย่างอ่อน     แต่อย่างไรก็ตามในช่วงปี   ค.ศ.1960    กลุ่มนักวิทยาศาสตร์ซึ่งประกอบด้วย  ลีออน เลเดอร์แมน (Leon Lederman: 1922-)   เมลวิน ชวอรตซ์ (Melvin Schwartz: 1932-)   และเจ็ค สไตน์เบอร์ก (Jack Steinberger: 1921-)    ได้ศึกษาแรงนิวเคลียร์อย่างอ่อนจากนิวตริโนที่มีความเข้มข้นสูง โดยใช้   เครื่องเร่งอนุภาคที่มีความชันของสนามสลับที่บรุคเฮเวน ( Brookhaven  accelerator AGS (AlternatingGradientSynchrotron))  สามารถตรวจพบมิวออน และมิวออนนิวตริโนได้เป็นผลสำเร็จ (ดูรายละเอียดการตรวจหามิวออนนิวตริโน) ซึ่งก็ทำให้ทั้งเลออน เมลวินและเจ็คได้ รับรางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์ในปี ค.ศ.1988

อนุภาคทาวนิวตริโน ( tau neutrino : )