6

อนุภาคอิเล็กตรอน ( electron:)

              นักวิทยาศาสตร์ผู้ค้นพบอิเล็กตรอนคือ เจ. เจ. ทอมสัน ( J.J Thomson )  แต่คนแรกที่กล่าว
ถึงและตั้งชื่อ   อิเล็กตรอน    คือ   จอร์จ จอห์น สโตน สโตนีย  ( George Johnstone Stony ) ต่อมา
ในปี ค.ศ. 1884 เซอร์วิลเลียม ครูกส์ ( Sir William Crookes ) ได้สร้าง หลอดปล่อยประจุครูกส
(
Crookes tube) ขึ้น  ซึ่งทำให้ค้นพบ "รังสีแคโทด"  ( cathode rays ) แต่ในปี ค.ศ. 1897 ทอมสัน
ก็พิสูจน์ให้เห็นว่ารังสีแคโทดนั้นแท้จริงคือ   อิเล็กตรอน จากการศึกษาด้วย หลอดรังสีแคโทด และสามารถหา อัตราส่วนประจุต่อมวลของอิเล็กตรอน ได้ค่าเป็น 1.76 x 10 8 คูลอมบ์ต่อกรัม                   

              หลอดรังสีแคโทดถูกดูดอากาศออกหมด และต่อเข้ากับแหล่งไฟฟ้าความต่างศักย์สูงมี
แคโธด  B  เป็นขั้วลบ  และแอโนด    A  เป็นขั้วบวก ทำให้เกิดลำรังสีแคโทดผ่านไปตามช่องและ
ต่อไปยังแผ่นอะลูมิเนียมคู่หนึ่ง ( C และ D )ที่ต่อเข้ากับความต่างศักย์ค่าหนึ่ง    ที่ปลายหลอดเป็น
ฉากกั้นเรืองแสงและมีแถบวัดค่ามุมเบี่ยงเบนติดไว้        จากการทดลองทอมสันพบว่าลำรังสี
แคโทดเบนเข้าหาแผ่นอะลูมิเนียมที่มีความต่างศักย์สูง(ขั้วบวก)     เขาจึงสรุปว่าลำรังสีแคโทดแท้ จริงเป็นอนุภาคที่มีประจุลบหรืออิเล็กตรอน

             หลังจากนั้นไม่นาน รอเบิร์ต แอนดรูส์ มิลลิแกน ( Robert Andrews Millikan ) ได้ทำการ
ทดลองด้วยวิธีหยดน้ำมัน หาค่าประจุของอิเล็กตรอน ได้สำเร็จปัจจุบันเราทราบว่าอิเล็กตรอน
เป็นอนุภาคมูลฐานชนิดเลปตอนมีประจุไฟฟ้าลบมีค่า 1.6 x 10 -19 คูลอมบ์และมีมวล 9.11x10 -31 กิโลกรัม