จุลสารนวัตกรรม ฉบับที่ 57 – ประสบการณ์ต่างแดน

          การไปนำเสนอผลงานวิชาการที่ต่างประเทศ (Conference) ต่างเป็นสิ่งที่นักศึกษาหลักสูตรนานาชาติหลายคนใฝ่ฝัน รวมถึงตัวเราด้วย เพราะเหมือนเป็นเป้าหมายอย่างนึงที่อยากจะทำให้สำเร็จและออกมาได้ดี

          ก่อนที่จะไป Conference นั้น ก็ต้องหาข้อมูลของ Conference ต่างๆที่จัดขึ้นในช่วงที่เราตั้งเป้าหมายว่าจะไปว่ามีความน่าเชื่อถือแค่ไหน เช่นงานนี้ใครเป็น committee มีการจัดทำ Proceedings หรือ Publish ใน Journals ไหนหรือไม่ ฯลฯ หลังจากหาข้อมูลแล้วก็นำไปให้ทางบัณฑิตวิทยาลัยตรวจดูอีกทีว่าผ่านไหม สุดท้ายก็มาหวยออกที่งาน International Symposium Education and Psychology (ISEP) 2019 ซึ่งจัดขึ้นที่ Fukuoka ประเทศญี่ปุ่น จำได้ว่าก่อนจะไปก็เล่นเอาเลือดตาแทบกระเด็นเลยทีเดียว เพราะเวลาในการส่ง Full paper ค่อนข้างกระชั้นชิด และไม่อยากส่งช้าด้วยเพราะต้องจ่ายเพิ่ม 50 USD ด้วยความที่ภาษาอังกฤษในการเขียนของเราก็ไม่ได้ดีมาก กลัวเขียนไปแล้วคนอ่านจะไม่เข้าใจสิ่งที่เราต้องการจะสื่อ ตรงนี้ก็ได้อาจารย์ที่ปรึกษามาคอยช่วยเหลือ และแนะนำอยู่ตลอด ในวันที่ต้องส่งงานเราตื่นเต้นมาก กังวลไปหมดเลือกไฟล์ถูกไหม แบบฟอร์มถูกหรือเปล่า จะมีปัญหาอะไรตามมาหรือเปล่า แต่สุดท้ายก็ผ่านพ้นส่วนนี้ไปด้วยดี ก่อนวันที่จะไปร่วมงานก็ฝึกซ้อมการนำเสนอให้อาจารย์ที่ปรึกษาฟัง ให้อาจารย์ช่วยดูการพูดว่าเข้าใจในสิ่งที่เราจะสื่อหรือเปล่า ซึ่งหลายๆอย่างก็ต้องขอบพระคุณอาจารย์มาก ๆ เลยทีเดียว เพราะอาจารย์ช่วยให้งานเราออกมาดีขึ้น และให้กำลังใจในการทำงาน

          Conference ในครั้งนี้ไปกัน 4 คน ซึ่งก็เป็นเพื่อนที่สนิทกันทั้งหมด ก่อนไปก็ช่วยกันหาข้อมูลต่างๆ เพราะไม่เคยมีใครเคยไปญี่ปุ่นเลย เรียกได้ว่าอ่านรีวิวจนเบื่อญี่ปุ่นเลยก็ว่าได้ ไม่ว่าจะเป็นตั๋วเครื่องบิน ที่พัก การเดินทางในประเทศญี่ปุ่น ร้านอาหาร สถานที่น่าสนใจ ฯลฯ แต่ก็ทำให้เรามั่นใจในการเดินทางครั้งนี้มากขึ้นว่าเราจะไม่หลง และด้วยความที่ครั้งนี้เป็นการเดินทางไปต่างประเทศครั้งแรกกับเพื่อนกลุ่มนี้ เรายิ่งอยากให้ทุกอย่างออกมาดี อยากให้เป็นส่วนหนึ่งในความทรงจำที่ดีของการมานำเสนอผลงานวิชาการ โดยส่วนตัวแล้วเราเป็นคนชอบท่องเที่ยวอยู่แล้ว การไปญี่ปุ่นครั้งนี้นอกจากการไปนำเสนอผลงานวิชาการ แลกเปลี่ยนความรู้กับผู้นำเสนอท่านอื่นๆแล้ว เรายังอยากไปซึมซับวัฒนธรรมของประเทศญี่ปุ่นอีกด้วย

          งาน Conference จัดขึ้นทั้งหมด 3 วัน เราได้นำเสนอวันที่สองช่วงเช้า วันแรกของ Conference ก็ยังไม่มีอะไรมาก เป็นการพาไปชมที่ต่างๆ ใน Fukuoka ฟัง Keynote Speaker และรับชมการแสดงพื้นเมือง พอคืนวันนั้นก็ซ้อมนำเสนออีกหลายรอบพอสมควร ทั้งซ้อมเองก่อน และซ้อมให้เพื่อนฟัง ซ้อมจนมั่นใจ และบอกตัวเองว่าเราทำได้ ต้องไม่ตื่นเต้นจนเกินไปนะ พอถึงตอนที่เราต้องนำเสนอ เป็นช่วงที่รู้สึกว่าเวลาเดินช้ามาก พูดตั้งนานแล้วทำไมยังไม่ถึงสไลด์สุดท้ายสักที แต่ทุกอย่างก็ราบรื่นไปด้วยดี ได้รับฟังข้อเสนอแนะ เพิ่มเติมงานของเราจากผู้เข้าร่วมอื่นๆ นอกจากนี้ยังได้ศึกษาผลงานของผู้นำเสนอท่านอื่นๆ อีกด้วย

          การไปญี่ปุ่นครั้งนี้ สิ่งที่เราประทับใจมากๆอีกอย่าง ก็คือวัฒนธรรมและความมีระเบียบวินัยของคนญี่ปุ่น มีอยู่เช้าวันนึงที่ออกมาซื้อของคนเดียวตอนเช้า และต้องข้ามถนน คือถนนตอนนั้นโล่งมาก แต่เป็นสัญญาณไฟแดงสำหรับคน คือข้ามไม่ได้ ทั้งๆที่เดินแค่ 5 ก้าวก็ข้ามได้แล้ว เรารู้สึกได้เลยว่าเราอยากข้ามถนนมาก แต่ก็ต้องอดทน นอกจากนี้สิ่งที่เราชอบอีกอย่างคือความเป็นเอกลักษณ์ เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของญี่ปุ่น คือทุกคนใส่เสื้อผ้าโทนเดียวกัน ขาว ดำ น้ำตาล เบจ ทำนองนี้ มีวันนึงเราใส่เสื้อผ้าสีเขียว รู้สึกได้เลยว่าโดดเด่น คนมองตลอด ไม่รู้จะดีใจหรือว่าอายดี ณ ตอนนั้น แต่ก็เปลี่ยนเสื้อผ้าไม่ได้แล้ว

เรื่อง : ภิญญดา ศรีพันดอน นักศึกษาระดับปริญญาโท สถาบันนวัตกรรมการเรียนรู้ มหาวิทยาลัยมหิดล